MONASTERIUM vulgo MUNSTER

MONASTERIUM, vulgo MUNSTER

urbs Germaniae, Westphaliae primaria, ampla et Hanzeatica, Episcopalis sub Archiepiscopo Coloniensi, olim Minigroda, vel Miningroda: ad Aam amnem, qui paulo post in Amisium cadit. Arcem habet munitam, et celebris est ultimâ pace Germaniae: 7. leuc. distat ab Osnabruga in Africum, 12. a Paderborna in Occasim, 22. a Brema in Austrum; 18. a Colonia versus Boream. Capta est a Bernardo Episcopo A. C. 1661. qui ob animum bellorum sitientem, multi nominis, iam contra Suecos rem gerit. Eadem urbs A. C. 1533. maximam cladem ab Anabaptistis accepit, qui eam civibus expulsis invaserunt, Regeque ex eorum colluvic creatô, urbem contra eius Episcopum, Archiepiscopum Coloniensem, et Ducem Clivensem, qui illam validô exercitu obsederunt, per annum quasi tenuerunt. Sed Episcopus tandem cum suis superior factus, iustum supplicium de Anabaptistis, et rege illorum sumpsit. Caput est Episcopatus Germanici Stift Munster, qui inter Transisalanam ad Occasum, Comitatum Embdensem, et Oldenburgensem ad Septentrionem; Westphaliae Ducatum et Comitatum; Marchiae ad Meridiem et Episcopatum Osnabrucensem et Comitatum Diepholtensem, ac Ravensburgensem ad Ortum; ad 100. mill. pass. extenditur, a Septententrione in Meridiem. Hic etiam Cosfeldia, Linga, Meppa, Vechta et Varendorpia. Hodiernus Episcopus Bernhardus a Galen bellô hôc varias insuper ditiones acquisivit. Ceterum, hanc Anabaptistae occupatam, urbem novi Regni sui, Regnum autem, Regnum Christi, Davidis, Sionis, Sanctorum, appellabant. Creârunt illi Regem Iohannem Bocoldum sartorem Leidensem: cuius tamen, ut et asseclarum desperatissimis consiliis, paulo pôst singulari providentiâ Deus frenum imposuit, G. Hornius Orb. Imp. p. 48.